DobryPsycholog.pl

Wyobraź sobie gęsty, zielony las. Przez las ten wiedzie kręta ścieżka. Cała pokryta jest miękkim mchem. Stoisz na jej początku. Na plecach dźwigasz ciężki plecak wypchany po brzegi najróżniejszymi rzeczami. Za chwilę zaczniesz swoją samotną wędrówkę w głąb lasu. Przygoda, która Cię czeka, na zawsze zmieni Ciebie – wzmocni, uwrażliwi, nauczy pokory i wiary w siebie. To nie będzie jednak łatwa przeprawa, bowiem pogoda w tej okolicy bywa bardzo kapryśna. Na dodatek zapomniałeś zabrać ze sobą mapę i kompas. Jesteś zdany jedynie na siebie samego i wszystko to, co Cię w danej chwili otacza. Nie wiesz zatem, ani co Cię czeka po drodze, ani jak długo będziesz szedł. Być może napotkasz przeszkody i aby je pokonać będziesz musiał się cofnąć. Być może nie jeden raz się potkniesz i upadniesz aby za chwilę się podnieść, otrzepać z liści i piachu i iść dalej przed siebie. Może się również tak zdarzyć, że dojdziesz do rozwidlenia bez drogowskazu i pomylisz drogę. Będziesz długo szedł samotnie, w ciszy. Ale też będziesz spotykał niekiedy kogoś na swojej drodze. Czasem będą to mili i życzliwi Tobie ludzie, którzy tak jak Ty odbywają swoją własną wędrówkę. Ale niekiedy będą to wrogowie i będziesz musiał się ratować. Będzie Ci raz gorąco od prażącego słońca, a raz zimno od chłodu nocy. A gdy plecak na Twoich barkach będzie Ci coraz bardziej ciążył, zaczniesz pomału pozbywać się kolejnych części ekwipunku. Wówczas być może okaże się, że wszystko, co Ci jest niezbędne, masz w sobie a nie na plecach. Nawet zapomniana mapa okaże się zbędna, bo to Ty sam będziesz dla siebie najlepszym drogowskazem. W końcu i ten mroczny las przestanie być taki złowrogi a stanie się Twoim sprzymierzeńcem. A wtedy będziesz też przeżywał chwile błogiego spokoju i radości. Będziesz z nadzieją kroczył do przodu, z uporem i determinacją. Bo wiesz, że na końcu tej drogi czeka Cię zasłużony odpoczynek na kwiecistej łące, w pobliżu orzeźwiającej rzeki. A las, który wcześniej Cię przerażał, od teraz będzie oazą wytchnienia i będziesz do niego chętnie potem wracał. Ta baśń to trochę opowieść o psychoterapii, która przypomina nieco podróż przez nasze nieznane i tym samym straszne wnętrze. Jest to wędrówka, podczas której uczysz się siebie samego, akceptujesz rzeczy, na które nie masz wpływu, skupiasz się na sprawach ważnych dla Ciebie. Jest to podróż, która uczy odwagi, wytrwałości i miłości do siebie samego. A ja, Twój psychoterapeuta, pomagam Ci dostrzec te wszystkie niuanse, zrozumieć je i nauczyć się z nimi żyć. Wbrew ciężkiej niekiedy drodze, jest to podróż niesamowita, która zmieni Cię na lepsze. aut. Karolina Walczykowska http://karolinawalczykowska.pl/