DobryPsycholog.pl

Jestem psychoterapeutą Gestalt w trakcie certyfikacji. Gestalt jest nurtem humanistyczno- doświadczeniowym. Szkolenie odbywam w Instytucie Gestalt w Krakowie na III roku. Podstawą tego kierunku psychoterapeutycznego jest budowaniem relacji terapeutycznej w atmosferze akceptacji ,empatii i autentyczności, która jest jedną z podstawowych czynników leczących. Pracuję z osobami doświadczającymi kryzysów życiowych, trudnościami w pracy, wypaleniem zawodowym, trudnościami w relacjach rodzinnych, nie czują satysfakcji z życia jakie budują, mają niskie poczucie własnej wartości. Zajmuję się prowadzeniem terapii uzależnienia od alkoholu i substancji psychoaktywnych. Pracą z osobami, które dorastały w rodzinie w której był alkohol i narkotyki. Teraz w wyniku tego doświadczają takich problemów jak nadmierna kontrola, niskie poczucie własnej wartości, trudność w budowaniu satysfakcjonujących relacji. Jestem certyfikowanym specjalistą psychoterapii uzależnień. Doświadczenie zawodowe zdobywałem w instytucjach leczenia i przeciwdziałania uzależnieniom oraz innym problemom społecznym, między innymi w zabrzańskiej Fundacji Pomost, w ośrodku stacjonarnym Centrum Leczenia Uzależnień ,,Familia". Współpracuję z Ośrodkiem Profilaktyki i Leczenia Uzależnień w Zabrzu oraz Centrum Zdrowia Psychicznego i Leczenia Uzależnień ,,Familia"w Gliwicach. Odkryłem w toku swojej własnej podróży z psychoterapią, że nie ma nic piękniejszego niż spotkanie dwóch ludzi w jednym miejscu. Gdzie można dzielić się uczuciami, myślami, obawami. Gdzieś gdzie nie ma potępienie dla ludzkich błędów, które przecież wszyscy popełniamy. Gdzieś gdzie jest zrozumienie, że człowiek na dany moment robi to co może najlepiej zrobić. Gdzieś gdzie można spotkać się sam ze sobą i odbić się w oczach drugiego człowieka. Gdzieś gdzie pojawia się moment, że po prostu nie wiemy co zrobić z tym co nas spotkało. Gdzieś gdzie dowiaduje się, że ma wybór i uczy się brać za niego odpowiedzialność. Gdzieś gdzie z każdego doświadczenia i tego przyjemnego i nieprzyjemnego płynie źródło potencjału, który można wykorzystać dla wzbogacenia życia i nas samych. Mogę powiedzieć, że nie zawsze jest to droga łatwa. To jak wspinanie się w górę. Czasami bolą ręce. Czasami nogi odmawiają posłuszeństwa. Zadajemy sobie pytanie po co i czy nie rezygnować. Bo ból jest nie do zniesienia. Czasami stajemy i podziwiamy co do tej pory udało się zrobić. Przeżywamy chwile uniesienia. Dotarcie na szczyt to spojrzenie z góry na to jaki świat jest wspaniały w mroku i blasku słońca. Dotarcie to też zgoda i akceptacja na bycie człowiekiem takim jakim się jest. Na jego naturę nie doskonałą ale prawdziwą....