DobryPsycholog.pl

Jestem psychoterapeutką w trakcie procesu certyfikacji. Doświadczenie kliniczne zdobywałam w Ośrodku Środowiskowej Opieki Psychologicznej i Psychoterapeutycznej dla Dzieci i Młodzieży w Mikołowie pracując na stanowisku Psychoterapeuty i Terapeuty Środowiskowego, w Niepublicznej Poradni Psychologiczno–Pedagogicznej Fundacji „Możemy Więcej” oraz w prywatnym gabinecie psychoterapeutycznym. We współpracy z Uniwersytetami Trzeciego Wieku prowadzę wykłady dla Seniorów, głównie w temacie żałoby oraz pamięci. Współpracuję również z nauczycielami wychowania przedszkolnego prowadząc szkolenia nt. wpływu mediów na rozwój małych dzieci. W ramach poszerzenia kompetencji odbyłam staż w Ośrodku Leczenia Nerwic i Zaburzeń Odżywiania „Dąbrówka” w Gliwicach na Oddziale Dziennym Zaburzeń Nerwicowych. Pracuję z dziećmi, nastolatkami i osobami dorosłymi. Mam doświadczenie w prowadzeniu procesów psychoterapii indywidualnej, rodzinnej, grupowej, oraz sesji psychoedukacji i wsparcia psychospołecznego. W ramach pracy w terapii środowiskowej współpracowałam z przedstawicielami instytucji, w jakich funkcjonują pacjenci Ośrodka (m.in. wychowawcy, nauczyciele, psycholodzy i pedagodzy szkolni oraz z poradni psychologiczno – pedagogicznej). Zapleczem teoretycznym jest dla mnie podejście systemowe, podkreślające znaczenie nieoczywistych wzajemnych zależności rodzinnych, małżeńskich i partnerskich. W psychoterapii systemowej fascynuje mnie ich odkrywanie i założenie, że każdy człowiek funkcjonuje w ramach określonej całości – systemu (może to być rodzina, niewielka grupa społeczna, para osób mieszkających ze sobą). W pracy w ramach terapii rodzinnych i par pomagam odkryć, w jaki sposób członkowie systemu komunikują się ze sobą i zachowują się w systemie wobec siebie, w oparciu o przekonania dotyczące ich ról. W procesie terapii indywidualnej, rodzinnej lub terapii par pracujemy nad zidentyfikowaniem dysfunkcyjnych wzorców, które mają lub miały negatywny wpływ na Pacjenta i członków jego rodziny, badamy historię danego systemu w kontekście zmian społecznych i kulturowych oraz jego wzorce interakcji, analizujemy sposoby komunikowania się, przekazy transgeneracyjne. Bliskie jest mi też podejście ericksonowskie – tu najważniejsze jest odkrycie potencjału człowieka poprzez zainicjowanie zmiany w życiu. Według nurtu ericksonowskiego ludzie mają naturalną zdolność do przezwyciężania trudności, rozwiązywania problemów. W swojej pracy koncentruję się na odkrywaniu wewnętrznych i zewnętrznych zasobów Pacjentów, pomocnych w budowaniu pewności siebie i pokonywaniu życiowych trudności. Kieruję uwagę pacjenta nie tyle na problem, co możliwości jego rozwiązania oraz dążenie do zmiany – towarzyszę w procesie budowania nowych nawyków sprzyjających realizacji życiowych celów. W pracy terapeutycznej chętnie korzystam również z technik nurtu psychodynamicznego, zachęcającego do poszukiwania źródeł trudności – ale i źródeł siły – w naszych wczesnodziecięcych doświadczeniach, oraz technik stosowanych w terapii poznawczo – behawioralnej, dostosowując je do potrzeb Pacjentów.